Camperen met een non-waterproof tent en veel regen

Knapperds!!

en hebben jullie de buikjes goed rond gegeten en de heerlijke choco eitjes van de paashaas jullie goed laten smaken ;-)?
Ik ben altijd al dol geweest op pasen, niet alleen een heerlijk moment om de grootverpakking choco eitjes in huis te halen maar dat betekent ook altijd een paar dagen vrij!! En zo ook in Australie, sterker nog omdat de afdeling waar ik onderzoek doe gaat verhuizen...heb ik van vrijdag t/m donderdag vrij! Dus ging als een razende plannen maken wat ik allemaal kon doen, Tasmanie leek me te gek, tot ik ging kijken wat de prijs voor een ticket was, 3 keer zo duur als normaal!! omdat iedereen natuurlijk er even tussen uit wil. Volgende plan was de dingen zien rond Melbourne..Wilson Promotory, Philip island en de big ocean road, dat zijn toch wel de touristisch toppers, dus je zal begrijpen die moet ik ook gezien hebben! Maar met mijn roze fiets zou ik niet ver zijn gekomen..gelukkig had ik de dag dat ik mijn huidige kamer ging bekijken vrienden gemaakt, stond met een jongen(Kart) in de lift en in een van mijn warheidsmomenten (die kennen jullie vast wel..) dacht ik dat hij degene was die een kamer beschikbaar had, dus ik liep achter hem aan. En hij ging uit beleefdheid maar zijn appartement laten zien..grappig moment dus, maar leek me wel gezellig om wat meer mensen in mijn misschien toekomstige gebouw te kennen dus nummers uitgewisseld.
Nu kwam dat dus mooi van pas, hij heeft een auto namelijk...en hij zei altijd dat hij graag wat meer van de dingen rond Melbourne wilde zien, want ondanks dat hij er 15 jaar woonde had hij de hier boven genoemde toppers nog nooit gezien !!
Een echte win win situatie dus. En laat het nou ook nog zo zijn dat hij connecties had en zodoende een prachtige tent kon regelen. We dachten laten we maar goed voorbereid op pad gaan en eerst thuis die tent eens proberen..duurde een uur voordat we door hadden dat zonder zand waar de stokken in konden, deze top tent niet bleef staan. Ons plan was om op het strand te camperen, dus aan zand geen gebrek, dus het zou wel goed komen...

Bij gebrek aan een luchtbed had ik mijn matras van huis opgerold..dus de voorbereidingen waren top en het avontuur kon beginnen!

Reis ging soepel en zo kwamen we al snel aan in Wilson Prom, voor wat ontspanning gingen we naar " squicky beach" , super grappig het heet zo omdat het zand er zo fijn is dat als je er over loopt het een soort piepend geluid maakt! Echt heel mooi, ik zou zeggen check de foto's uit, die zet ik op mijn Hyves, aangezien ik de limiet van mijn waarbenjijnu qua foto's bereikt heb.. ( http://sjaaq.hyves.nl/ )..
We hebben daar ook nog een van de grote stenen beklommen, zodat ik vanaf daar voor julie de beste foto's kon maken..dat was een van de momenten waar ik me de man van ons twee voelden, Kart drufte het niet aan terwijl ik daar al een tijdje van het uitzicht zat te genieten, en toen hij het toch ging proberen moest ik hem er letterlijk opsleuren terwijl hij riep " help, ik ga vallen.." haha
Daarna nog een kleine boswandeling gemaakt waar ik mijn eerste Wallabie in het wild heb gezien (zie foto's)!!

Daarna begon het donker te worden, en ondanks onze goede training,leek een tent in het donker opzetten niet zo super plan. Met de gaspit van Kart hebben we mais geroosterd en paprika gebakken, en marshmallows als toetje. Tent stond, matras en alles paste er precies in, en het was al super donker, dus maar slapen..eerst was het wel een gezellig geluid, wat regendruppels..maar aangezien ik al het gevoel had dat deze tent niet de nummer 1 voor waterdichtheid zou krijgen hoopte ik dat het niet te lang zou duren...
helaas, het bleef de hele nacht regenen, na 3 uur geprobeerd te hebben te slapen terwijl de regendruppels letterlijk door de tent heen op ons gezicht drupte en het matras veranderd was in een letterlijk waterbed, besloten we snel de belangrijke spullen bij elkaar te pakken en naar de auto te rennen ( 10 minuten van het strand)..maar ja doorweekt waren we toch al...dat zou een hele lange nacht worden want al onze kleren waren nat, we hadden alleen nog een half droog dekbed..Ook toen liet Kart weer zien dat hij niet de doorsnee relaxte stoere man is, er kwam en auto aanrijden op die parkeerplaats en die bleef een paar minuten stil staan, maakte een tweede rondje en reed daarna weg, Kart werd half para want hij vond dit toch wel verdacht veel lijken op een scene uit een horror film die hij onlangs had gezien, waarbij een serriemoordenaar banden lek stak van geparkeerde auto's in een verlate gebied en dan terug kwam zodra de slachtoffers weer bij hun auto waren, om ze "hulp" te bieden.

Kart was hierin zo overtuigend dat ik het uiteidelijk ook een beetje eng begon te vinden. Maar gelukkig zoals jullie nu merken, we hebben het overleefd!

Volgende dag nog wat meer gewandeld, maar weer snel naar Melbourne terug gereden aangezien alles nat was, en ik me zorgen maakte of mijn matras ooit nog op zou drogen voordat de schimmel er helemaal blij van zou worden.

Helaas had de koude doorregende nacht zijn tol geeist en had de arme Kart te veel keelpijn (vind je het gek als je lekker sigaretten blijft roken (gelukkig wel op een dermate grote afstand dat ik er geen last van had), helpt nou niet bepaald mee om een eventueel opkomende verkoudheid te onderdrukken)..dat hij voor de rest van de reisplannen afhaakte. Ben een beetje onaardig over hem, maar is natuurlijk wel heel tof dat hij naar Wilson prom wilde rijden, maar moet even mijn irriatie kwijt!
Was erg teleurgesteld hierover vooral omdat ik echt vond dat hij zich aanstelde, die keelpijn viel reuze mee, hij kon prima praten etc, maar goed hij had er gewoon de kracht niet meer voor..

Dus ben naar het informatie punt gegaan en gelukkig bleek het mogelijk om met OV naar Philip island te gaan, en dan kon ik mijn fiets ook nog meenemen, heerlijk van niets of iemand afhankelijk!!

Dit verhaal heb ik geschreven op een uber slome computer, 30 minuten per foto om up te loaden,foto's zullen dus iets later komen op :

http://sjaaq.hyves.nl/

kus!!