De zoektocht naar een haakse slijper

Heeee te gekkerds!!!

zijn jullie allemaal een beetje heel gebleven na Q-nacht/dag?? Of zit de oranje schmink nog steeds achter jullie oren ;-)...hier niet zo veel mee gekregen van het oranje dagje, scheen wel vandaag een NL party te zijn bij de Yarra river, maar ik weet niet, heb toch niet zo'n behoefte aan Nl feestje terwijl ik in Australie zit, ik heb nu 2 KG drop opgestuurd gekregen met dank aan mijn lieve zus en Jo...dus dat zit voorlopig weer even goed!! Moeder maakt zich zorgen dat ik een nier insufficientie ontwikkel met die grote hoeveelheden omdat na een tijdje geen drop te hebben gegeten die 2 kg in een week soldaat zou maken....maar probeer rustig aan te doen...drop is hier een schaars goed..haha


Mijn onderzoek begint eindelijk een beetje te lopen...we hebben deze week een heus record gevestigd door 4 patienten te strikken voor ons onderzoek (terwijl we de afgelopen maand in totaal er 4 hadden, een verdubbeling dus!!!) dat belooft veel goeds, volgende week staat de agenda ook vol met spannende patienten dates, dus dolletjes!!
Ik had mijn zorgen namelijk een beetje geuit tegen mijn begeleidster, aangezien ik nog maar 2 maanden heb voor dit onderzoek zag het er niet naar uit dat ik enig resultaat zou zien als we op het oude tempo door zouden gaan..maar wie weet is er nu wel wat materiaal voor voorlopige conclusies tegen het eidende van mijn stage :-D!

Naar de weekenden kijk ik altijd uit, probeer altijd iets te doen, fietsen, uitgaan, of dus tripjes (hoop over 2 weken de eindelijk de Great ocean road te doen, maar dat is nog een beetje onzeker). Op mijn 2 do list stond natuurlijk ook de dierentuin, begon de kangaroes namelijk al weer flink te missen...maar vond het wel een beetje duur...gelukkig had mijn vers opgedane vriend, Vinny (de jongen van het treinstation) weer een beetje energie verzameld om zich weer in het beesten avontuur te storten. Het mooie was ook nog eens dat een aantal van zijn vrienden in Melbourne Zoo werkten, vond het eerst een sterk verhaal toen hij zei dat hij wel een gratis toegang kon regelen, maar het bleek echt zo te zijn!

Dus helemaal te gek, gratis naar binnen. Opzich zijn alle dierentuinen een beetje hetzelfde, maar leuk aan deze was dat als de verzorgers bijvoorbeeld de tijgers voeren ze er een heel verhaal bij vertellen en ook vragen uit het publiek beantwoorden. En natuurlijk kon je ook hier weer de 3 grote toppers bekijken: kangaroes, mombats en koala's.

Het weekend daarna was extra lang, want in Australie houden ze van public holidays, zoals uit mijn vorige verhalen ook wel gebleken is, dus weer lekker een maandag vrij..had ik natuurlijk eigenlijk
een road trip willen maken,maar op mijn stage dachten ze eerst dat we maandag moesten werken, pas vrijdag zei mijn begeleidster ..ohh maar je bent vrij hoor.
Super leuk, een australische geneeskunde studente die vorige jaar bij CORE haar stage heeft gedaan had ik ontmoet om een etenje van een van de chirurgen (ze was net verhuisd en woont nu in een ziek mooi huis, ging er natuurlijk om mijn fiets heen en was natuurlijk weer eens verdwaald, en zoals altijd was er weer een vriendelijke australier te vinden die me er wel even naar toe wilde fietsen..haha ik wist echt niet wat voor huis ik kon verwachten dus we keken alletwee wel een beetje ons ogen uit toen ik zei ..uhh ja dit is het juiste nummer..) maar goed ik dwaal af, bij dat etentje was zij dus, Rebecca. Echt super aardige chick, heeft ook vet goede local tips waar je naar toe moet enzo..dus met haar en een vriendin naar een heel leuk mexicaans restautant geweest..had ik zelf nooit kunnen vinden, zat ergens op een derde verdieping en totaal geen (duidelijke)borden aan de buitenkant..maar dat zijn altijd de beste!

Volgende dag had ik een missie, zorgen dat Josephine eindelijk haar fiets zou ophalen, zodat ik een fietsbuddy had!!! Bleek wel lastig, ze had haar fiets aan een boom vast gemaakt met een cijferslot waar ze pas toen hij vast zat van besefte dat ze de code helemaal niet wist...
handige actie dus...maar gelukkig had ze een snoeischaar gevonden tussen het tuingereedschap (ze woont in Kew, een buitenwijk van Melbourne..dus ja daar heb je een tuin!)...de plastic buitenlaag kregen we door, maar het staal was toch iets te veel voor deze arme schaar..we moesten dus op jacht naar zwaarder geschut. We hadden al snel ons perfecte huis gevonden, een huis waar het leek alsof ze een permanente "garden sale" hadden...echt niet normaal, de garagedeur kon duidelijk nier meer dicht door alle spullen, dus die stond dan ook open...het was nog wel even een zoektocht waar de voordeur was.. in de veronderstelling dat het de voordeur was klopte we aan maar het zag er allemaal erg verlaten uit...toen we terug liepen hoorde we echter stemmen en vonden we de echte voordeur, erg vriendelijke mensen. We vertelde de man dat we waarschijnlijk een vreemd verzoek hadden maar dat we een slijptol nodig hadden of iets om een fietsslot mee open te krijgen. Tot onze verbazig bleek de man tussen al zijn spullen geen slijptol/zaag te hebben maar hij had wel vertrouwen in een flinke hamer en een bijtel..
Nog even een lompe actie, hij was zo vriendelijk om ons in zijn auto naar Josephine's fiets te rijden...maar stond even op de NL modus en wilde vrolijk aan de rechterkant in stappen, waarop die man lachend zei: "vind je het goed als ik rijd??"

Dit verhaal wordt een beetje te lang denk ik, ik val zelf altijd in slaap als ik te veel moet lezen..dus ik houd jullie in spanning of het mogelijk is om met een hamer en een bijtel een slot open te krijgen... misschien is dit koek en ei voor de doorgewinterde fietsendief onder jullie maar voor de anderen kunnen jullie het vervolg, volgende keer lezen!

Volgende keer:
- vervolg van het fietsslot
- een dronke Australier uit Perth
- Recept voor een heerlijke Avocado shake (ala mijn te gekke huisgenoot Sukiman)
- 2 nieuwe huisgenoten (na 1 week alweer een nieuwe kamergenoot)


Foto's van Melbourne Zoo:

http://www.pixum.nl/viewalbum/id/4910218

http://www.pixum.nl/slide/4910218 (diashow)

kus!!!